niedziela, 24 czerwca 2012

W pogoni za fortuną

Tytuł: "Cosmopolis"
Oryginalny tytuł: "Cosmopolis"
Autor: Don DeLillo
Tłumaczenie: Robert Sudół
Seria: -
Wydawca: Noir Sur Blanc
Liczba stron: 168
Moja ocena: 5/10


„W rzeczywistości jesteśmy tacy, jakimi widzą nas inni. Jeśli chodzimy pochyleni, to chodzimy pochyleni, mamy kiepską koordynację ruchową, bo taka rola przypadła nam w życiu, które toczy się koło nas. Jeśli mówią, ze mamy źle dobrane ubranie, zaczniemy zaniedbywać swój wygląd, żeby w ten sposób wyrazić pogardę wobec nich i ukarać samych siebie.” [s. 52]

Świat giełdowych spekulacji i biznesów na ogromną skalę to codzienność Erica Packera. Pewnego dnia w kwietniu 2000, tak jak zwykle, młody milioner wybiera się na przejażdżkę po mieście sparaliżowanym przyjazdem Prezydenta Stanów Zjednoczonych. Wieziony supernowoczesną limuzyną Eric ogląda przez przyciemniane szyby kondukt żałobny po śmierci uduchowionego rapera i zamieszki antyglobalistów, które wybuchły na Times Square.
Ochroniarze obawiają się, że Packer jest celem zamachu, także informacje wywiadowcze zdawają się potwierdzać te przypuszczenia, wskutek czego zwiększona zostaje ochrona. Ale czy skutecznie?

„Wiedzieć i nie działać to nie wiedzieć.” [s. 72]

„Cosmopolis” opowiada o młodym milionerze, który w pogoni za fortuną stracił swoje człowieczeństwo, przez co jest obojętny na każdą krzywdę ludzką. Ba, nawet sam nie waha się takiej wyrządzić. To Eric Packer, który z pewnością nie jest postacią, którą można łatwo polubić. Jego życie wydaję się sielankowe – Packer jest właścicielem czterdziestoośmiopokojowego apartamentu oraz bombowca nuklearnego, a ostatnio ożenił się z dziedziczką wielkiej fortuny. Żyć nie umierać, prawda? Jednak to, co na początku wydawało się jak z obrazka i godne pozazdroszczenia, nagle juz takie nie jest. Poznajemy coraz więcej detali życia milionera i zauważamy, ze jest ono po prostu puste. Zresztą, tak samo, jak jego właściciel.
Don DeLillo zdecydował się wykorzystać schemat „złego bogacza”. Co innego, że po prostu nie lubię takich postaci, a co innego, że autorowi udało się wykreować na podstawie tego realistyczną postać, jaką widzimy w Ericu Packerze. Szkoda tylko, ze z innymi osobami DeLillo postąpił tak oszczędnie – wszyscy są tylko przelotną plamką w życiu Packera.

Powieść DeLilla z pewnością nie należy do najłatwiejszych. Odbioru nie ułatwia dosyć specyficzny język, który zmusza do myślenia i czytania pomiędzy wierszami, dlatego nie jest to raczej książka na odstresowanie się. Przy zasiadaniu do lektury należy więc być skupionym, a naszych myśli nie powinno rozpraszać nic innego. Ja niestety do „Cosmopolis” często zasiadałam zabiegana, tak więc potrzebowałam znacznie więcej czasu na wczucie się w samą fabułę, jak i język. Tego nie uprościł mi też fakt, że autor często i chaotycznie przeskakiwał pomiędzy miejscami akcji; na przykład w jednym momencie Packer siedzi w limuzynie lawirującej pomiędzy samochodami, by kartkę później znajdować się juz w hotelu. Mieszało mi to w głowie, ale jednak ogólny przekaz rozumiałam.

„”Wszystko jest skandalem. Umieranie to skandal. Ale wszyscy to robimy.” [s. 106]

Tak uwielbiana przeze mnie narracja trzecioosobowa sprawdziła się w tym przypadku. Miałam jednak wrażenie, ze autor kurczowo trzyma się postaci Erica, czasami tylko dodając wstawki z punktu widzenia tajemniczego mężczyzny, znanego tylko z nazwiska. A szkoda, chętnie poznałabym całą historię z punktu widzenia innych osób, mimo wyraźnego zaznaczenia, ze to Packer gra w „Cosmopolis” główną rolę.

Jak widać, „Cosmopolis” ma swoje plusy i minusy. Skąd tylko 5/10? Niestety, powieść Don DeLilla nie przypadła mi do gustu, jednak nie mówię, że nie spodoba się nikomu. Nie uważam się za jakiegoś guru, żeby zabraniać Wam czytać tę książkę. Wręcz przeciwnie – nie jest ona stratą czasu, a to, że mnie się nie spodobała, nie oznacza, że nikt się nią nie zachwyci. Nie potrafię do końca powiedzieć, dla kogo jest „Cosmopolis”. Chyba sami musicie zdecydować, czy ten klimat Wam odpowiada.


Za egzemplarz do recenzji dziękuję Pani Annie.

23 komentarze:

  1. Czuję się zaciekawiona, ale nie wiem, czy sięgnę. ;3 Może przy okazji.

    OdpowiedzUsuń
  2. Może kiedyś, zobaczymy;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. No ja mam na nią ewidentnie ochotę :D Ale zawsze miło poznać opinie innych :D

    Przed chwilą też wrzuciłam recenzję książki, która wg mnie była średnia (lub też SŁABA XD) ale innym się może podobać ;) Nasze opinie mają tylko delikatnie zarysować o co chodzi i czego się można spodziewać ;) A decyzję czy się sięgnie trzeba już podjąć samemu :))

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo podobają mi się cytaty jakie wybrałaś :) Do książki raczej mnie nie ciągnie.
    Pozdrawiam !

    OdpowiedzUsuń
  5. Książka raczej nie dla mnie, a skoro nie zachwyca... No cóż, odpuszczę ją sobie :).

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. No nie wiem, nie wiem...Może kiedyś;)

    OdpowiedzUsuń
  7. oj.. a zapowiadało się dość ciekawie...
    pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  8. Chyba jednak odpuszczę sobie tę książkę. Skupię się za to na ekranizacji:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Mnie spodobała się dużo bardziej. Owszem, jest chaotyczna, trudna, skomplikowana i wymaga skupienia, ale nie zmienia to faktu, że jest to kawał dobrej, intrygującej i zapadającej w pamięć literatury.

    OdpowiedzUsuń
  10. Na razie sobie chyba odpuszczę, ale może kiedyś... :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Wydawało mi się, że książka będzie bardzo ciekawa, ale teraz już nie jestem tego taka pewna...

    OdpowiedzUsuń
  12. Tematyka raczej nie dla mnie.

    OdpowiedzUsuń
  13. Miałam okazję czytać i średnio ta przygoda wypadła. Zbyt ciężka i zbyt chaotyczna jak na mój gust, więc ocena jest, jaka jest ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. Książka raczej nie dla mnie, a i niższa ocena nie zachęca ;)

    OdpowiedzUsuń
  15. Kiepska ocena, więc sobie raduję :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Książkę raczej sobie odpuszczę, choć film być może obejrzę :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Może kiedyś... ale szczerze wątpię. Prędzej obejrzę film :d

    OdpowiedzUsuń
  18. Brr raczej nie przeczytam, ale film chyba obejrzę ;)

    OdpowiedzUsuń
  19. Wydaję mi się, że mnie również nie zachwyci. Raczej sobie ją odpuszczę jak i jej ekranizację. Pozdrawiam;)

    http://ksiazki-madame-k.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  20. Teraz poważniej się nad nią zastanowię...

    OdpowiedzUsuń
  21. Chyba sobie odpuszczę tą książkę.

    OdpowiedzUsuń

Oczywiście za każdy komentarz jestem niezmiernie wdzięczna, więc skoro już tutaj jesteś, zostaw po sobie ślad ;)